بررسی تأثیر سورفاکتانت غیر یونی تویین۲۰ بر نانوکمپلکس های پروتئین/ پلی ساکاریدی حامل کورکومین

نویسندگان

شقایق شیخ زاده

shaghayegh sheikhzadeh dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی محمد علیزاده

mohammad alizadeh dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی محمود رضازاد

mahmoud rezazad dept.of food science and technology, college of agriculture, urmia university,urmia, iranدانشگاه ارومیه دانشکده کشاورزی- گروه علوم و صنایع غذایی

چکیده

سابقه و هدف: نانوکمپلکس­های بیوپلیمری علاوه بر مزایای بی شماری که دارند، دارای معایبی از جمله دشواری کنترل دقیق اندازه ذرات و عدم توانایی در جلوگیری از تجمع ذرات می­باشند. در این تحقیق تأثیر تویین20 بر برهمکنش الکترواستاتیکی سدیم کازئینات و صمغ عربی حامل ترکیب آنتی اکسیدانی کورکومین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا فاز آلی (کورکومین در اتانول) به فاز آبی (سدیم کازئینات، صمغ عربی و تویین20) اضافه شد. در مرحله بعدی با کاهش ph، نانوذرات تشکیل شدند. به منظور بررسی اثر متغیرهای مستقل بر پاسخ­ها از طرح box–behnken سطح پاسخ استفاده شد. فعالیت آنتی­اکسیدانی نمونه­ها با استفاده از روش مهارکنندگی 1-1 دی­فنیل 2-پیکریل هیدازیل (dpph) انجام شد. یافته ها : تویین20 تأثیر معنی­داری بر اندازه و توزیع اندازه ذرات داشت (0001/0p<). همچنین سدیم کازئینات و تویین 20 بر کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی­اکسیدانی کورکومین کپسوله شده تأثیر معنی­داری داشتند (0001/0p<). با استفاده از روش بهینه­سازی تابع مطلوبیت، شرایط بهینه به صورت 28/0% سدیم کازئینات، 69/0% صمغ عربی، 18/0% تویین20 و ph 02/5 به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی­اکسیدانی بالای نانوکمپلکس های کورکومین و عدم نیاز به تجهیزات با انرژی بالا، این روش به عنوان روشی ساده، سریع و کم انرژی پیشنهاد می­شود. واژگان کلیدی:کورکومین، نانوکمپلکس پروتئین/ پلی ­ساکارید، سورفاکتانت غیریونی، فعالیت آنتی­اکسیدانی

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی تأثیر سورفاکتانت غیر یونی تویین20 بر نانوکمپلکس‌های پروتئین/ پلی‌ساکاریدی حامل کورکومین

سابقه و هدف: نانوکمپلکس­های بیوپلیمری علاوه بر مزایای بی‌شماری که دارند، دارای معایبی از جمله دشواری کنترل دقیق اندازه ذرات و عدم توانایی در جلوگیری از تجمع ذرات می­باشند. در این تحقیق تأثیر تویین20 بر برهمکنش الکترواستاتیکی سدیم کازئینات و صمغ عربی حامل ترکیب آنتی‌اکسیدانی کورکومین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ابتدا فاز آلی (کورکومین در اتانول) به فاز آبی (سدیم کازئینات، صمغ عربی و توی...

متن کامل

بررسی نانوکمپلکس آلبومین سرم گاوی-کورکومین به روش طیف‌سنجی فلوئورتابی

یکی از مهم‌ترین عملکردهای زیستی آلبومین، توانایی پیوند با ترکیبات زیست‌فعال طبیعی و سنتزی است. لذا آلبومین به‌عنوان حامل، برای پیوند با موادی مانند ترکیبات گیاهی با ویژگی‌های درمانی و دارویی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. از سوی دیگر پیشرفت‌های اخیر در زمینه علم نانو و انتقال غذا داروها، مستلزم پژوهش‌های گسترده در زمینه تهیه و بررسی ساختار نانوکمپلکس مواد زیست فعال است. در این مطالعه، برهم‌کنش آلب...

متن کامل

طراحی فرمولاسیون، ساخت و مشخصه یابی حامل دارویی نانوکامپوزیت پلی ساکاریدی حاوی کارکامین

در این پژوهش با هدف بهبود بازده بارگذاری واندازه ذرات، نانوکامپوزیت کیتوزان‌مونت‌موریلونیت (CS-MMT)، به وسیله روش ژل‌سازی یونی جهت کنترل رهایش کارکامین تهیه گردید. فرمول‌بندی‌های مختلف و متغیرهای متفاوت فرایند (غلظت پلی‌ساکارید، درصد مونت‌موریلونیت، غلظت سورفکتانت، مقدار دارو و مدت زمان سونیکیت) جهت تعیین فرمولاسیون بهینه بررسی شد. غلظت پلی‌ساکارید، غلظت سورفکتانت و زمان سونیکیت بیشترین تاثیر ر...

متن کامل

تهیه و ارزیابی شاخص های رنگی نانوکمپلکس های کورکومین

مقدمه: کورکومین پلی­فنل طبیعی و مهمترین جز رنگی زردچوبه است که دارای فعالیت های بیولوژیکی متعددی می­باشد. با این حال استفاده از این ماده رنگی با ارزش به دلیل حلالیت آبی پایین و ناپایداری در شرایط نامطلوب شیمیایی محدود می­باشد. انکپسولاسیون روشی برای غلبه بر این موانع می­باشد. هدف از این پژوهش، تهیه و ارزیابی نانوکپسول­های کورکومین به منظور حفظ و بهبود ویژگی­های رنگی کورکومین می­باشد. مواد و روش...

متن کامل

تهیه نانوامولسیون‌های حامل ویتامین A پالمیتات به روش خودبه‌خودی: بررسی تأثیر سورفاکتانت و فاز روغنی بر اندازۀ قطرات و پایداری

تولید خودبه‌خودی امولسیون یکی از روش های کم‌انرژی در تولید انواع نانو‌امولسیون است و در نتیجه تیتراسیون فاز روغنی حاوی سورفاکتانت هیدروفیل در فاز آبی رخ می‌دهد. از این سیستم در درون‌پوشانی ترکیبات آب‌گریز غذا- دارو مانند انواع ویتامین‌های محلول در چربی می‌توان استفاده کرد. در این تحقیق نانوامولسیون‌های حاوی ویتامین A به روش کم‌انرژی تشکیل خودبه‌خودی امولسیون با به‌کارگیری سورفاکتانت‌های غیریونی...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران

جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۲۵-۱۳۶

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023